Afgelopen donderdag had ik het genoegen om kennis te maken met Chris Derks. Via Bruno Ernst had ik zijn e-mail adres gekregen, en via de geschiedschrijving wist ik dat Dhr Derks de broeder was die samen met Bruno Ernst Sterrenwacht Simon Stevin had opgericht begin jaren 60. We hebben al een heel verhaal gekregen van Bruno Ernst over het ontstaan van deze roemruchte Sterrenwacht, maar ik was vooral ook benieuwd naar de stille kracht naast Bruno Ernst in die tijd.
Ik had met Chris en zijn vrouw om 10:00 afgesproken bij Tivoli, en inderdaad, stipt om 10:00 kwam er een zeer vitale man op mij afgelopen, en ik wist, ook van een foto die ik had gezien, te doen te hebben met Chris Derks.
Het bleek dat Chris het ook erg leuk vond om terug te zijn op de plaats waar hij zelf op school had gezeten, en waar hij geschiedenis schreef samen met Bruno Ernst. Hij wilde alles weten van onze initiatieven, en was zeer benieuwd wat onze motivatie is om de Sterrenwacht in Oudenbosch nieuw leven in te blazen. We hebben zeker 1 uur alleen maar gepraat over hetgeen we willen bereiken, en zowel Chris als zijn vrouw onderschrijven onze motivatie, i.e het populariseren van de sterrenkunde onder jeugd en andere geïnteresseerden, door mensen te laten ervaren hoe wonderlijk het heelal is, via lezingen, rondleidingen, en vooral zelf doen! Chris wilde ook graag de omgeving zien, het Internaat, het plein van St. Louis, de aloysiustoren, waar de Sterrenwacht ooit is begonnen, en natuurlijk Tivoli, waar we de
‘nieuwe’ oude sterrenwacht weer aan het opbouwen zijn.
En dan blijkt dat je na bijna 2 uur nog eigenlijk bijna niets hebt gevraagd over die tijd! Chris is ontzettend nuchter, en hij gaf ook aan dat hij vooral positief vooruit kijkt, en dat het oprakelen van zaken die gedaan zijn, niet echt zijn ding is. Wat ik echt te gek vond, was dat hij een paar oude folders bij had van de begintijd van de Sterrenwacht, hup, weer materiaal voor de tentoonstelling!
Ik had gedacht dat 2 uur best veel was, maar dit is helemaal niks! Ik vroeg Chris dan ook om zijn herinneringen over de begintijd op papier te zetten, het geeft ons dan weer aanknopingspunten om details te vragen. Ik ben er heel benieuwd naar!
Het was vandaag een eer om Chris te ontmoeten, en ik hoop dat deze ontmoeting de eerste van vele zal zijn. Ik denk ook dat Chris niet beseft hoe belangrijk zijn werk is geweest, hij gaf aan dat hij altijd nummer 2 was, en dat hij die rol heerlijk vond. Ik weet dat juist mensen met deze instelling zeer belangrijk zijn voor elke onderneming, zij zijn juist veel te bescheiden!